หลวงพ่อมีศักดิ์เป็นหลานแท้ ๆ ของหลวงพ่อมุม วัดปราสาทเยอร์ (ยอดพระเกจิแห่งเมืองศรีสะเกษ) จึงได้นำตัวเด็กชายสำเริงนั่งเกวียนไปหาหลวงพ่อมุม ณ วัดปราสาทเยอร์ เพื่อฝากเด็กชายสำเริงไว้เป็นบุตรบุญธรรมของหลวงพ่อมุม เพื่อเป็นการเอาเคล็ด .......

เมื่อโยมพ่อนำตัวเด็กชายสำเริงมาหาหลวงพ่อมุมและหลวงพ่อมุมได้ทราบถึงจุดประสงค์แล้ว หลวงพ่อมุมจึงได้นำตัวเด็กชายสำเริงไปนั่งในตักพร้อมบริกรรมคาถาเป่ากระหม่อมพร้อมทั้งบ้วนน้ำหมากเข้าปากเด็กชายสำเริงชะรอยที่หลวงพ่อมุมอาจจะรู้กาลอนาคตล่วงหน้าว่าเด็กที่นั่งอยู่ในตักคนนั้น สืบต่อไปในภายภาคหน้าคงจะดำรงตนเป็นพุทธบุตร และเป็นที่พึ่งพิงของชาวบ้านเป็นแน่.......

หลังจากได้รับเด็กชายสำเริงเป็นบุตรบุญธรรมแล้ว หลวงพ่อมุมได้กล่าวว่าเด็กคนนี้คงจะไม่เป็นอะไรอีกแล้วพร้อมกล่าวให้ศีลให้พร และบอกให้โยมพ่อโยมแม่ของเด็กชายสำเริงนำกลับไปเลี้ยงดูให้ดี ซึ่งกาลครั้งนั้นนับเป็นครั้งแรกที่หลวงพ่อสำเริงได้พบเจอกับหลวงพ่อมุม และหลังจากนั้นเด็กชายสำเริงก็กลายเป็นเด็กที่เลี้ยงง่ายและไม่ได้มีอาการไข้หรือเจ็บป่วยอีกเลย ......

ในวัยเด็กหลวงพ่อเป็นเด็กที่ขยันขันแข็ง ร่าเริงแจ่มใส จิตใจดีงาม มีความเมตตาชอบเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เมื่อถึงเกณฑ์เข้าเรียน หลวงพ่อก็ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนบ้านตะกวน ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน จนจบ ป.4 ซึ่งถือว่าเป็นเด็กรุ่นแรกสุดของโรงเรียนแห่งนี้ จากนั้นก็ได้ออกมาช่วยบิดา-มารดา ทำไร่ทำสวนตามอาชีพเดิมด้วยความขยันขันแข็ง

ครั้นปี 2520 เมื่ออายุได้ 18 ปี จึงได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดโพธิ์พระองค์ โดยมีพระครูอรรถกิจสุนทร (เสียง) เจ้าอาวาสวัดจันทรารามเป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากนั้นอีก 2 ปี จึงได้เข้ารับการอุปสมบทที่เดิมคือวัดโพธิ์พระองค์ โดยครั้งนี้มีพระครูรัตนภูมิจารย์ (ฉัตร) วัดศรีแก้ว เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูสังฆรักษ์ประสาท (เว็ด) เจ้าอาวาสวัดโพธิ์พระองค์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอธิการนวล วัดจันทรารามเป็นพระอนุสาวนาจารย์ และในปีนั้นก็ได้จำพรรษาอยู่ที่วัดโพธิ์พระองค์....

ขณะบวชเป็นสามเณรก็เริ่มเรียนวิชาเป่าไล่ผีและวิชาตำรับยาสมุนไพรกับหลวงปู่เว็ด เจ้าอาวาสวัดโพธิ์พระองค์ พร้อมกันนี้ หลวงปู่ชาติ หลวงปู่สาม และหลวงปู่เว็ดได้นำสามเณรสำเริงไปฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อมุม วัดปราสาทเยอร์ ด้วยในฐานะเป็นเหลนและบุตรบุญธรรมของหลวงพ่อมุม จึงได้รับความเมตตาเป็นอย่างยิ่ง ..... ระหว่างที่ได้บรรพชาเป็นสามเณรและอุปสมบทจำพรรษาอยู่ที่วัดโพธิ์พระองค์นั้น หลวงพ่อสำเริงก็ได้ไปปรนนิบัติรับใช้หลวงพ่อมุมอยู่เสมอ และหลวงพ่อมุมได้สอนในเรื่องกัมมัฐฐาน และคาถาอาคมเบื้องต้น พร้อมกำชับเรื่องการรักษาศีลเพื่อรักษาความดีอย่าให้ขาดตกบกพร่อง

ปลายปี 2522 เมื่อออกพรรษาแล้ว หลวงพ่อสำเริงก็ได้เดินทางไปจำพรรษาที่วัดศรีกุญเมือง อ.เรณูนคร จ.นครพนม เพื่อศึกษาทางโลกเพิ่มเติมที่วัดพระธาตุเรณู จนจบ ม.ศ. 3 หลังจากนั้นหลวงพ่อสำเริงจึงได้เริ่มออกธุดงค์เป็นจริงเป็นจังเพื่อฝึกจิต ศึกษาวิชาอาคมและความรู้ใส่ตัว .....

สำหรับการธุดงค์วัตรและการศึกษาความรู้ทางไสยเวทย์นั้นก็พอจะสรุปได้คร่าว ๆ คือ ขณะไปจำพรรษาที่ อ.เรณูนคร จ.นครพนม เมื่อว่างจาการเรียนทางโลก ก็ได้ข้ามไปฝั่งลาว เพื่อตั้งใจไปฝากตัวเป็นศิษย์ท่านสำเร็จลุน แต่ด้วยจำกัดเรื่องการเดินทางและระยะเวลาทำให้ไม่สมประสงค์ แต่ก็ได้เรียนต่อวิชากับลูกศิษย์สำเร็จลุนถึง 2 รูป คือ ท่านแก้ว ซึ่งหลวงพ่อได้เรียนวิชาคาถามหาหงส์ และท่านมหาสวาท ซึ่งหลวงพ่อได้เรียน คาถาขุนแผนชมตลาด

ช่วงปลายปี 2525 หลวงพ่อได้ออกธุดงค์ไปทางภาคเหนือจนถึงวัดท่าสองยาง และได้รับความเมตตาจากครูบาสร้อย ซึ่งท่านได้สอนวิชาสีผึ้งมหาเวทย์ น้ำมันพราย และเสกไม้ไก่กุก
และหลวงพ่อก็ได้ธุดงค์ลงไปทางภาคใต้ จนถึง อ. แว้ง จ.นราธิวาส และขากลับขึ้นมาได้ศึกษาวิชากับพ่อท่านคล้อย วัดถ้ำเขาเงิน ซึ่งได้รับการสอนวิชาเสกสีผึ้ง วิชาเสกน้ำมัน และวิชาเผาไม่ไหม้ และได้รับความเมตตา
จากหลวงพ่อยิด วัดหนองจอกสอนวิชาเสกปลัดขิก และได้เดินทางสู่วัดกุฏีดาว จ.เพชรบุรี เข้าสู่กทม.
เพื่อจำพรรษา ณ วัดโบสถ์สามเสน เมื่อปี 2526

หลังจากนั้น หลวงพ่อได้เดินทางกลับเข้าสู่บ้านเกิด ณ วัดโพธิ์พระองค์ ซึ่งขณะอยู่ที่นี้ เมื่อออกพรรษาหลวงพ่อได้ธุดงค์ไปฝั่งเขมรบ่อยครั้ง และยังได้ศึกษาเรียนวิชากับหลวงพ่อและพระเกจิแถว ๆ พื้นที่ อาทิเช่น

- หลวงปู่เจียม วัดกะมอล ได้เรียนวิชาเมตตาเสน่หา , ยาสมุนไพร , น้ำมันว่าน 108 และวิชาอยู่ยงคงกระพัน

- หลวงปู่โป๊ะ วัดบ้านบิง ได้เรียนวิชาทำสีผึ้งกายสิทธิ์เมตตามหานิยม ซึ่งเป็นตำรับมรดกตกทอดของพระยาขุขันธ์ , วิชาปลาดุก (ทำตะกรุดใต้น้ำ)

- หลวงปู่สาย วัดตะเคียนราม ได้เรียนวิชาคงกระพัน , สักยันต์

- หลวงปู่หงษ์ วัดเพชรบุรี ได้เรียนวิชาสีผึ้งมนต์แก้บ้า , แก้เสน่ห์ยาแฝด , แก้คุณไสย

- หลวงปู่คีย์ วัดศรีลำยอง ได้เรียนวิชากำหราบไฟ

- หลวงปู่เจียม วัดอินทราราม ได้เรียนวิชากัมมัฐฐาน

สำหรับหลวงปู่เจียม วัดกะมอล หลวงพ่อสำเริงสนิทสนมกันมากท่านได้ไปมาหาสู่กันเป็นประจำ หลวงพ่อเล่าว่า ได้พบกับหลวงปู่สรวง ท่านมาเล่นว่าวที่วัดกะมอลนี้แหละ ส่วนครั้งที่สองได้ธุดงค์เจอฝั่งเขมร และได้เคล็ดวิชาในการปลุกเสกพระ

ปี 2529 หลวงพ่อได้เริ่มสร้างวัดบ้านปุ่น ต. ไพร อ.ขุนหาญ จ.ศรีศะเกษ ซึ่งท่านได้อยู่ที่นี้ 2 ปี หลังจากนั้น ท่านได้กลับไปวัดโพธิ์พระองค์และให้ลูกศิษย์ดูแลวัดบ้านปุ่นต่อไป

ปี 2545 ท่านร่วมกับชาวบ้านริเริ่มสร้างวัดบ้านตะกวน อ.ศรีรัตนะ จ.ศรีศะเกษ

ปี 2555 สร้างศูนย์ปฎิบัติธรรมปูตาเรียน ให้พระอมรดูแลจนถึงปัจจุบัน

ปี 2561 ชาวบ้านบริเวณวัดโพธิ์พระองค์ ได้นิมนต์ให้หลวงพ่อสำเริง มาจำพรรษาที่วัดโพธิ์พระองค์ ซึ่งท่านได้จำพรรษาจนถึงปัจจุบัน

#ชื่อนี้มีที่มาครับลุกศิษย์ลูกหา....(หลวงปู่อุดมโชค)
ชาวราชบุรี ได้รับโชค ปีเดียว 18 งวด อีกอย่างชื่อนี้คู่กันกับ หลวงปู่อุดมทรัพย์